FB , 11.3.2019
" പുലച്ചോന്മാര് "
ചോതി ചാത്തനോടു ചെയ്തത്
_____________________________________________________________________
മൂന്നര പതിറ്റാണ്ടു മുന്പ് ചെറായി ( എറണാകുളം ജില്ല )
എ. കെ. ജി. സ്റ്റഡി സെന്ററില് ഞങ്ങള് നല്കിയ ഒരു സ്വീകരണ യോഗത്തില് വച്ചു
വാക്കു പറഞ്ഞതാണ് ശങ്കരന് കരിപ്പായി സാര് : " സഹോദരന് അയ്യപ്പന്റെ ജീവിതം ഞാന്
ഒരു നോവലായി എഴുതും " .
" മിശ്രഭോജന "പ്പറമ്പിന്റെ സമീപ പ്രദേശത്തുകാരനും എന്റെ ഗുരുനാഥനും
അയല്വാസിയുമായിരുന്നു സാര് . സഹോദര പ്രസ്ഥാനത്തെ
അടുത്തറിഞ്ഞിരുന്ന അദ്ദേഹത്തെക്കാള് യോഗ്യതയുള്ള
മറ്റൊരാളുമില്ലായിരുന്നു ആ കഥ എഴുതാന് . മുന് തലമുറയിലെ പ്രശസ്ത എഴുത്തുകാരനാണ് .
വലിയ പ്രതീക്ഷയോടെയാണു ഞാന് കാത്തിരുന്നത് ആ നോവല് വായിക്കാന് . പക്ഷെ ,
അതിനു കഴിയും മുന്പ് അദ്ദേഹം
ജീവിതത്തില് നിന്നു വിടപറഞ്ഞു . പിന്നെ പതിറ്റാണ്ടുകള്ക്കു ശേഷം എന്റെ
സ്നേഹിതന് അജയന് ഓച്ചന്തുരുത്ത് ആണ് ആ ദൗത്യം , " പുലച്ചോന്മാര് "
എന്ന നോവലിലൂടെ പൂര്ത്തിയാക്കിയിരിക്കുന്നത് . പ്രശസ്ത
മാധ്യമ പ്രവര്ത്തകനാണെങ്കിലും , ഈ കൃതിയിലൂടെയായിരിക്കും അജയനെ
ചരിത്രം ഓര്മിക്കുന്നത് . ഒരു നാടിന്റെ നീണ്ട കാലത്തെ പ്രതീക്ഷയാണ്
അദ്ദേഹം നിറവേറ്റിയിരിക്കുന്നത് . ഒരു അപകടത്തില് പെട്ടു വലിയ യാതന
അനുഭവിക്കുമ്പോഴാണ് അജയന് അത് എഴുതിയത് .
എന്നാല് , എനിക്ക് വലിയൊരു അനിഷ്ടത്തിനു കൂടി
കാരണമായിരിക്കയാണ് ഈ കൃതി . ചെറായിയും ഉള്പ്പെടുന്ന വൈപ്പിന്
ദ്വീപിനെ , കായലിനപ്പുറത്തെ എറണാകുളം
വന്കരയോടു ബന്ധിപ്പിക്കുന്ന ഗോശ്രീ പാലങ്ങളുടെ ഉദ്ഘാടനം 15 കൊല്ലം
മുന്പായിരുന്നു . ആ വേളയില് ഒരു സൂവനീര് പ്രസിദ്ധീകരിക്കാന് ,
വൈപ്പിന് കരയിലെ ഓച്ചന്തുരുത്ത് ഗ്രാമവാസിയായ
അജയനും കൂട്ടരും തീരുമാനിച്ചു .
വൈപ്പിന് കരയോടു ബന്ധമുള്ള ഒരു വിഷയം എഴുതിക്കൊടുക്കാന് എന്നോട്
ആവശ്യപ്പെട്ടു . തീര്ത്തും പുതിയതാവണം വിഷയം എന്നു തീരുമാനിച്ചു
ഞാന് .
മുന്പേതന്നെ ചോതി ചാത്തന് എന്റെ മനസ്സിലുണ്ടായിരുന്നു .
1913-ല് കൊച്ചി പുലയ സഭയുടെ , എറണാകുളത്തു ചേര്ന്ന രണ്ടാം സമ്മേളനത്തില്
സ്വന്തം കവിത ചൊല്ലിയയാളാണെന്ന് ആയിടെതന്നെ തനിച്ച് ഒരു ലേഖനത്തിലൂടെ
ഭാഷാപോഷിണി മാസിക പരിചയപ്പെടുത്തിയിരുന്നു . വര്ഷങ്ങള്ക്കു മുന്പ്
ഒരു അന്വേഷണത്തിനിടയിലാണ് ആ ലേഖനം എന്റെ കണ്ണില് പെട്ടത് .
പ്രസ്തുത സമ്മേളന കവിതയില്ത്തന്നെ കവി സൂചിപ്പിക്കുന്നുണ്ട് , താന് നായരമ്പലം
പുതുവനപ്പാപ്പുവിന്റെ ശിഷ്യനാണെന്ന് . എന്റെ ചെറായിയില് നിന്നു വെറും 10 കി. മീറ്റര്
അപ്പുറത്ത് , വൈപ്പിന് ദ്വീപില്ത്തന്നെയുള്ള മറ്റൊരു ഗ്രാമമാണു നായരമ്പലം . എന്നിട്ടൂം
അദ്ദേഹത്തെ എനിക്കോ എന്റെ
തലമുറയ്ക്കോ അറിയില്ലായിരുന്നു ! നാടിന്റെ പൊതുവായ ഓര്മയില്നിന്ന്
ആ പഴയ വിപ്ളവകാരി എന്നേ മറഞ്ഞുപോയി . ചാത്തനെ കൂടുതല് അറിയണമെന്ന ആഗ്രഹം
മനസ്സിലങ്ങനെ കിടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു . അതുകൊണ്ടാണ് സൂവനീറില്
ചോതി ചാത്തനെക്കുറിച്ചുതന്നെ അന്വേഷിച്ച് എഴുതണമെന്നു ഞാന് തീരുമാനിച്ചത്.നീണ്ട
അലച്ചില് വേണ്ടിവന്നു ഒരു തുമ്പ് കിട്ടാന് പോലും . എങ്കിലും അന്വേഷിച്ചന്വേഷിച്ചു ചെന്നപ്പോള്
അറിഞ്ഞു കൊച്ചി രാജ്യത്തിലെ അടിത്തട്ടു സമൂഹങ്ങളില് നിന്ന്
ഉയര്ന്നുവന്ന രണ്ടാമത്തെ നവോത്ഥാന നായകന്റെ ( പണ്ഡിറ്റ് കെ. പി . കറുപ്പനാണ് ആദ്യ പോരാളി )
മുന്നിലാണു ഞാന് എത്തിയിരിക്കുന്നത് ! കേരളത്തിലെ ആദ്യ ദലിത്
എഴുത്തുകാരനാണ് എനിക്കു മുന്നില് നില്ക്കുന്നത് ! സഹോദരന് അയ്യപ്പന് പൊതുരംഗത്തു വരുന്നതിനു
നാലു കൊല്ലം മുന്പ് , എറണാകുളം പട്ടണത്തില് സമ്മേളിച്ച ഒരു വന് സദസ്സിനു
മുന്നില് നിന്നു സ്വന്തം വിപ്ളവ കവിത ചൊല്ലുകയായിരുന്നു ചോതി ! അക്കാര്യം , അന്ന് ഏറ്റവും
ഉന്നതിയില് നിന്നിരുന്ന ഭാഷാപോഷിണി മാസികയുടെ 1913 ഒക്റ്റോബര് - ഡിസംബര്
ലക്കം വഴി കേരളമാകെ അറിഞ്ഞതുമാണ് . അതിതീവ്രമായ ആ ജാതിവിരുദ്ധ ആശയങ്ങള് , മര്ദനം
നേരിട്ടുതന്നെ നാട്ടിടകളില് പാടിയറിയിക്കയായിരുന്നു ചോതി ചാത്തന് !
ചുരുക്കത്തില് , വൈപ്പിന് ദ്വീപില് ആദ്യമായി ജാതിഭേദവിരുദ്ധമായ ഒരു സാമൂഹിക പോര്മുഖം തുറന്നത്
സഹോദരന് അയ്യപ്പനല്ല , ചോതി ചാത്തനായിരുന്നു ! അദ്ദേഹം
വൈപ്പിന്കരയിലും പരിസരങ്ങളിലും നടത്തിയ ജാതിഭേദവിരുദ്ധ പ്രചാരണങ്ങളുടെ സാമൂഹിക സമ്മര്ദം
മിശ്രഭോജന കലാപകാരികളെ സ്വാധീനിച്ചെന്ന് ആര്ക്കും ഊഹിക്കാവുന്നതേയുള്ളൂ .
എന്നിട്ടൂം ആ വഴികാട്ടിയെ " പുലച്ചോന്മാ " രില് നമുക്കു കാണാന് കഴിയുന്നത് , ഒരു കവിതയെഴുത്തുകാരന്
മാത്രമായാണ് . ജാതിമാനികള്ക്കു ഞെട്ടലുണ്ടാക്കും വിധം മുഴക്കമേറിയ
കവിതാലാപന പ്രസ്ഥാനമായിരുന്നു അതെന്ന നേര്ച്ചിത്രമാണ് ഇവിടെ കാഴ്ചയില്നിന്നു മറഞ്ഞുപോയിരിക്കുന്നത് .
സമൂഹത്തിന്റെ ഓര്മപ്പിശകുകളെ മറികടന്ന് എന്റെ എളിയ
വാക്കുകളിലൂടെ പുതിയ കാലത്തിലേയ്ക്കു നടന്നു കയറിയ ചോതി ചാത്തന് , നോവലില് ഒരു അധ്യായത്തിന്റെ
പേരായി മാറി എന്നതു സന്തോഷകരം . എന്നാല് , കാലങ്ങളായി നാം
പാടിവരുന്ന പോലെ , സ്വയംഭൂവായി വന്നു ഭവിച്ചതാണു മിശ്രഭോജന കലാപം എന്ന അപപാഠം തിരുത്താന്
നേരമായി. മിശ്രഭോജനത്തിനു മുന്പ് അയ്യപ്പന് വിദ്യാര്ഥിയായി തിരുവനന്തപുരത്തു
താമസിക്കുമ്പോഴാണ് അവിടെ അയ്യന്കാളി പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ രൂക്ഷമായ ജാതിഭേദവിരുദ്ധ പോരാട്ടങ്ങള്
നടന്നിരുന്നത് . അതേക്കുറിച്ചുള്ള എന്റെ വിലയിരുത്തല് 1998 മുതല് അഞ്ചു
തവണ എഴുതിയിട്ടുണ്ട് .
ലേഖനം യഥാസമയം ഞാന് സൂവനീര്കാരെ ഏല്പ്പിച്ചു . എന്നാല് ,
എന്തോ കാരണത്താല് , സൂവനീര് പ്രസിദ്ധീകരണം അവര് വേണ്ടെന്നു വച്ചു .
ലേഖനം തിരിച്ചു തന്നു . വൈകാതെ അതു ഞാന് മാധ്യമം ആഴ്ച്ചപ്പതിപ്പിനയച്ചു ; 2.7.2004 - ന്റെ
ലക്കത്തില് അച്ചടിച്ചുവന്നു . തുടര്ന്ന് എന്റെ " അയ്യന്കാളിയ്ക്ക് ആദരത്തോടെ " എന്ന പുസ്തകത്തില്
2006 - ന്റെയും 2009 - ന്റെയും പതിപ്പുകളില് ചേര്ത്തു . വര്ഷങ്ങളായി അത്
എന്റെ ബ്ളോഗിലും ( cheraayiraamadaas.blogspot.com ) കിട്ടുന്നുണ്ട് .